Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

Μικρό αφιέρωμα στο Μακεδονικό αγώνα


Αγαπητά μας παιδιά θα ήθελα να πω  και εγώ δύο λόγια για το νόημα της σημερινής ημέρας στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Σήμερα γιορτάζουμε μία ξεχωριστή εθνική γιορτή η οποία κακώς δεν έχει πάρει ακόμη στη συνείδηση  των Ελλήνων τη θέση που θα έπρεπε να έχει, δηλαδή τη θέση που κατέχουν  οι μεγάλες εθνικές μας εορτές .
Γιορτάζουμε τον υπέροχο Μακεδονικό αγώνα του 1904-1908 , τον αγώνα που έκαναν οι Μακεδόνες προκειμένου να διατηρηθεί η Μακεδονία μας ελεύθερη από τον ασφυκτικό κλοιό των Βούλγαρων και των Τούρκων. Ήταν ένας αγώνας ιερός, ένας αγώνας επιβίωσης που στηριζόταν στα δύο σημαντικότερα στοιχεία του Ελληνισμού , που ποτέ κανείς δε μπορεί να του  τα πάρει, την εθνική του συνείδηση και τη θρησκεία του.
Ήταν ένας αγώνας με πολλές θυσίες και ολοκαυτώματα κατά τον οποίο άνθρωποι απλοί, αγράμματοι και διαβασμένοι , νέοι και νέες, δάσκαλοι, δασκάλες, γιατροί, ιερείς, αξιωματικοί, πολεμιστές επώνυμοι και ανώνυμοι κυρίως ντόπιοι Μακεδόνες αλλά και εθελοντές από όλα τα διαμερίσματα της ελεύθερης Ελλάδας,  που μπορεί ορισμένοι από αυτούς να μη μιλούσαν τόσο καλά τη ελληνική κοινή ή και να μην την ήξεραν καν, θυσιάστηκαν όμως πρόθυμα για να διατηρήσουν τα δύο αυτά ιδανικά του Ελληνισμού ανοίγοντας έτσι διάπλατα το δρόμο για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας, που μπορεί τότε να ήταν μία περιοχή ή μία επαρχία της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με πολλές προσμίξεις και λαούς αλλά ποτέ δεν έπαψε να είναι ελληνική.
Γι’ αυτό άλλωστε και οι γείτονές μας , όπως και να λέγονται δεν θα είναι ποτέ Μακεδονία , γιατί ποτέ δε μάτωσαν , δεν αγωνίστηκαν και δεν πολέμησαν για αυτήν. Ήταν , είναι και θα είναι ένα κρατικό μόρφωμα, που φτιάχτηκε από τον ξένο παράγοντα και την προπαγάνδα και που μάταια προσπαθεί να πάρει λίγη αίγλη και υπόσταση από το ελληνικό όνομα <<Μακεδονία>>.
Τέλος θα ήθελα κλείνοντας να αφιερώσω  σε όσους πιστεύουν ότι το όνομα Μακεδονία μπορεί να δανειστεί ή  ότι η Ιστορία μπορεί να παραγραφεί τα σοφά λόγια του  εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά :
<< Χρωστάμε σ΄ όσους ήρθαν πέρασαν,  θα’ρθούνε,  θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί.>>.