ΧΡΗΣΙΜΕΣ       ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ     ΣΤΗΝ  ΙΣΤΟΡΙΑ    ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ

Γ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ  ΤΡΟΙΖΗΝΑΣ:  1827.   Μπορεί να θεωρηθεί ως << ιδρυτική πράξη του νεοελληνικού κράτους>>.  Ψηφίστηκε νέο σύνταγμα , πληρέστερο από τα δύο προηγούμενα (της Α΄ και της Β΄ Εθνοσυνέλευσης , της Επιδαύρου και του Άστρους αντίστοιχα), το οποίο διακρίνεται για τον δημοκρατικό και τον φιλελεύθερο χαρακτήρα του. Ο χαρακτήρας αυτός διαφαίνεται από : την κυρίαρχη θέση του λαού, του έθνους, που διεκδικούσε πολιτική ύπαρξη και ανεξαρτησία, τη ρητή διακήρυξη της ισονομίας των Ελλήνων, τη διάκριση των εξουσιών. Η Νομοθετική έχει έργο τη θέσπιση των νόμων και ασκείται από τη Βουλή, η εκτελεστική εξουσία έχει ως έργο την επικύρωση και εκτέλεση των νόμων της Βουλής και ασκείται από έναν Κυβερνήτη(ορίζεται ο Καποδίστριας,για επτά χρόνια), με τη βοήθεια  διαφόρων Γραμματέων της  Επικράτειας  και η δικαστική που είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή των νόμων και ασκείται από  τα δικαστήρια. Πολίτευμα συνταγματικής μοναρχίας.

 

ΠΕΡΙΟΔΟΣ    ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ   : 1828- 1831. Αλλάζει  η   δομή του πολιτεύματος. Καταργείται το Βουλευτικό και αντικαθίσταται από το Πανελλήνιον και συνέχεια υπάρχει και η Γερουσία, λόγω της κρισιμότητας της στιγμής  οριζόταν ότι θα γίνει νέα εθνοσυνέλευση το 1828. Το πολίτευμα έτσι γίνεται πιο συγκεντρωτικό αφού καταργείται το Σύνταγμα.

Πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας 22 Ιανουαρίου/3 Φεβρουαρίου 1830.  Η  Ελλάδα Βασίλειο . Απόλυτη μοναρχία από το 1833-1843.

Πρώτος βασιλιάς των Ελλήνων ο Όθωνας των Βιτελσβάχων, 1833-1835. Περίοδος Αντιβασιλείας Βαυαροκρατία.(μέχρι την ενηλικίωση του Οθωνα). 1835-1862. Ο ΌΘωνας βασιλιάς.

Περίοδος συνταγματικής μοναρχίας 1843-1862. Σύνταγμα 1844, δεν περιόρισε ουσιαστικά τις εξουσίες του Βασιλιά. Ωστόσο εμφανίζεται ο κοινοβουλευτισμός στην Ελλάδα. Ίσως οι φιλελεύθερες πολιτικές διαδικασίες και η  λειτουργία των κομμάτων  που ήταν προϊόν μίας μικρής πολιτικής ηγετικής ομάδας να μην ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, όμως ο κοινοβουλευτισμός κατά την εμφάνιση του  ανεξάρτητα από τις επιδράσεις των δυτικών προτύπων , ρίζωσε και ανταποκρίθηκε στις ιδιαίτερες ανάγκες, τα προβλήματα και τα αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας.Τα κόμματα ανταποκρίνονταν στις ανάγκες των ανθρώπων που τα συγκρότησαν, αλλά δεν ήταν κόμματα αρχών, κόμματα εξουσίας.

Κατά την λειτουργία τους όμως μολονότι μπορούσαν να αναπτυχθούν περαιτέρω μέσα στο νέο συνταγματικό καθεστώς, έδειξαν συμπτώματα στασιμότητας και δεν ανταποκρίθηκαν στις νέες ανάγκες, κάτι που τα οδήγησε σε παρακμή.

Παρακμή των ξενικών κομμάτων. Λόγοι αποδυνάμωσης των ξενικών κομμάτων.

Εισαγωγή κοινή για όλα τα κόμματα, βλέπε  σχολικό βιβλίο πρώτη παράγραφο του 2, σελ.73, << Τα πολιτικά κόμματα,………..παρακμή.>>.

Κοινό αίτιο η τακτική του βασιλιά όθωνα απέναντι στα κόμματα, βλέπε σχολικό βιβλίο,σελ.74, << Η τακτική του βασιλιά Όθωνα……απαλυνθεί>>.

Τα άλλα αίτια όπως τα είπαμε.

Από την υπόθεση Πατσίφικο- Παρκερικά ενισχυμένα βγήκαν το γαλλικό και το ρωσικό κόμμα .Ναυτικός αποκλεισμός  της Ελλάδας  από τον Ιανουάριο 1850-Απρίλίος 1850.

Από τον Κριμαϊκό πόλεμο 1854-1856, αρχικά ενισχύθηκε το ρωσικό κόμμα στη συνέχεια λόγω του ναυτικού αποκλεισμού του Πειραιά από τους Αγγλογάλλους το 1854-1857 έπεσαν σε δυσμένεια το Αγγλικό και το Γαλλικό κόμμα. Μετά το τέλος του Κριμαϊκού πολέμου και την ήττα της  Ρωσίας , το ρωσικό κόμμα αποδυναμώθηκε τελείως καθώς και η ίδια η Ρωσία στα πλαίσια του κινήματος του Πανσλαβισμού στράφηκε προς τους άλλους Βαλκανικούς λαούς, κυρίως προς τη  Βουλγαρία. Το αγγλικό κόμμα παρά την αρχική του παρακμή επικρατεί στον ελληνικό χώρο.