ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ

ΕΚΘΕΣΗ 8^η

Η ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ

«Η ξενομανία είναι από τα ελαττώματα του σύγχρονου Έλληνα. Πως εκδηλώνεται το φαινόμενο αυτό σήμερα και ποια είναι τα αίτια του και οι γενικότερες συνέπειές του;»

            «Ο ανώτερος άνθρωπος ψάχνει να βρει το καλύτερο στον εαυτό του, ενώ ο κατώτερος ψάχνει να το βρει στους άλλους»

Κομφούκιος

ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ : Τι είναι ξενομανία. Διάκριση από γόνιμη μίμηση.

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ

1) Εκδηλώσεις

            α) αγορά ξένων προϊόντων

            β) μίμηση ξενικού τρόπου ζωής

            γ) μίμηση ξενικού τρόπου διασκέδασης

            δ) μίμηση ξένης γλώσσας

2) Αίτια

            α) πίστη πως το ξένο είναι καλύτερο - υποτίμηση του ελληνικού

            β) διαφήμιση της τεχνολογικής αναπτύξεως και της ευσυνειδησίας των ξένων

            γ) τουρισμός

            δ) ανεργία

3) Αποτελέσματα

            α) κίνδυνος για την οικονομία μας

            β) αλλοίωση της γλώσσας μας

            γ) απώλεια της ταυτότητάς μας και γελοιοποίηση μας

            δ) οι ξένοι δε μας θέλουν τέτοιους

            ε) δυσάρεστες εισαγωγές (ναρκωτικά, χουλιγκανισμός)

          στ) παραγκωνισμός της ελληνικής τέχνης

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μέτρα

α) κρατικά : καλύτερες προδιαγραφές για προϊόντα και υπηρεσίες

β) ατομικά : συνειδητοποίηση ότι τελικά η ξενομανία μας βλάπτει

Για πολλά ελαττώματα του θα μπορούσε κανείς να ψέξει το σύγχρονο άνθρωπο. Αναμφίβολα όμως από τα πιο αξιόμεμπτα είναι η ξενομανία του, δηλαδή η τάση του να μιμείται άκριτα και στείρα κάθε τι που έχει ξενική προέλευση και έτσι να ικανοποιεί τη ματαιοδοξία του.

            Βέβαια η μίμηση του καλύτερου με την έννοια της αναδημιουργίας του και της προσαρμογής του στα ελληνικά δεδομένα είναι θετική, αλλά δε γίνεται μ’αυτόν τον τρόπο από το σύγχρονο Έλληνα.

            Το φαινόμενο αυτό της ρηχής μίμησης του ξένου έχει δυστυχώς πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και εκδηλώνεται τόσο στις μικρές όσο και στις μεγάλες πτυχές της καθημερινής ελληνικής ζωής.

            Κατά πρώτο λόγο οι Έλληνες δείχνουν σαφέστατα την προτίμησή τους στα ξένα προϊόντα. Αγοράζουν μετά μανίας αρώματα, καλλυντικά, τσιγάρα και ρούχα ξενικής προέλευσης. Οι οικιακές συσκευές προέρχονται κατά κανόνα από το εξωτερικό. Εισάγουμε τα πάντα και καταναλώνουμε τα πάντα, αρκεί να είναι από το εξωτερικό.

            Κατά δεύτερο λόγο διασκεδάζουμε ολοένα και περισσότερο ακολουθώντας τους ξένους. Το μεσημέρι γευματίζουμε βιαστικά στα φάστ φούντ και το βράδυ χορεύουμε στις ντίσκο ή περνούμε την ώρα μας στις παμπ.

            Ακούμε με ευχαρίστηση ξένη μουσική και ελληνικά συγκροτήματα που γράφουν και συνθέτουν σε ξένους στίχους και ρυθμούς. Οι χοροί που γίνονται μόδα στις ξένες χώρες του εξωτερικού ταχύτατα δονούν και τη ελληνική νεολαία, η οποία εξάλλου, δε διστάζει καθόλου να υιοθετήσει τον τρόπο ντυσίματος των Αμερικάνων κυρίως νέων.

            Έπειτα στο εξωτερικό συνήθως πηγαίνουμε για «σωστές» ιατρικέ εξετάσεις, ακόμη και αν εδώ υπάρχουν τα μέσα και οι γιατροί. Μάλιστα πολλές φορές, αν έχουμε την απαραίτητη οικονομική άνεση, προτιμούμε να πάμε για σκι στην Αυστρία, έστω και αν στη χώρα μας δε λείπουν τα βουνά με χιόνια και τα οργανωμένα χιονοδρομικά κέντρα.

            Τέλος συχνότατα στην καθημερινή ομιλία μας χρησιμοποιούμε κατά κόρο ξένες λέξεις αγνοώντας συνειδητά τις αντίστοιχες ελληνικές. Οι επιγραφές στα καταστήματα είναι σχεδόν πάντα γραμμένες σε κάποια ξένη γλώσσα, κατά προτίμηση στην αγγλική ή γαλλική. Είναι πια εξαίρεση του κανόνα να βρει κανείς ένα μαγαζί με ελληνική ονομασία. Αλλά και στην τηλεόραση είναι πια συνηθισμένες οι διαφημίσεις, όπου κάποιος άντρας με βαθιά φωνή εκθειάζει κάποιο προϊόν στην αγγλική γλώσσα.

            Η ξενομανία μας έχει βέβαια τα αίτια της, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο ευδιάκριτα. Πρώτα-πρώτα είναι χαρακτηριστικό του Έλληνα να μην εμπιστεύεται τους συμπατριώτες του και να μην αναγνωρίζει την ποιότητα της δουλειάς τους. Πιστεύει πως τα ξένα προϊόντα είναι σαφώς καλύτερα, γιατί πολλά ακούει καθημερινά γύρω από την τεχνολογική ανάπτυξη και τις τεχνικές προδιαγραφές των ξένων γύρω από την ευσυνειδησία και την  εργατικότητά τους. Γι’αυτό όταν έρθει η ώρα να αγοράσει απορρίπτει το ελληνικό προϊόν, πράγμα που σε τίποτε δεν υστερούν απέναντι στα ευρωπαϊκά.

            Στον τομέα της γλώσσας χρησιμοποιούμε συχνά  λέξεις ξένες, επειδή ερχόμαστε σε επαφή με τους ξένους. Η χώρα μας είναι τουριστική και είναι κάπως δύσκολο να συνεννοηθείς στα ελληνικά με τόσα εκατομμύρια τουρίστες. Πάντως το να εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε λέξεις ξένες και στις μεταξύ μας συζητήσεις και χωρίς πια καμιά πρακτική σκοπιμότητα, αυτό πια είναι πιθηκισμός ασυγχώρητος.

            Οι συνέπειες της ξενομανίας είναι πολυδιάστατες. Κατ’αρχήν θέτουμε σε πολύ σοβαρό κίνδυνο την οικονομία μας αφού οι εισαγωγές δεν αντισταθμίζονται με τις εξαγωγές προκαλείται έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου και χρεωνόμαστε σε χώρες του εξωτερικού και όπως είναι γνωστό, η οικονομική εξάρτηση σημαίνει τις περισσότερες φορές και κάποια πολιτική εξάρτηση.

            Ύστερα με τη ξενομανία αλλοιώνεται συνεχώς η γλώσσα μας. Με την είσοδο των ξένων λέξεων δεν πλουτίζεται, αλλά αποδυναμώνεται και ατροφεί. Μειώνεται δηλαδή η λεξικοπλαστική της δύναμη και πέρα απ’αυτό με την ανάμειξη των ξένων λέξεων γίνεται πολλές φορές ένα παράξενο και σχεδόν γελοίο συνονθύλευμα ανόμοιων και ασύνδετων μεταξύ τους ήχων....

            Αλλά με την άκριτη άγονη και στείρα μίμηση των ξένων χάνουμε τελικά την ταυτότητά μας και το αληθινό πρόσωπο. Ούτε πραγματικοί ξένοι γινόμαστε, ούτε ως σωστοί Έλληνες φερόμαστε. Μοιάζουμε με τους παλαιότερους αρχοντοχωριάτες και τους τωρινούς νεόπλουτους, που μόνο γέλιο μπορούν να προκαλέσουν. Αλλά μήπως και οι ξένοι ενθουσιάζονται με τις μιμητικές μας επιδόσεις; [Ούτε βέβαια και οι ξένοι ενθουσιάζονται με τις μιμητικές μας επιδόσεις]. Αντίθετα μάλιστα, το παραδοσιακό, το γνήσιο, το αυθεντικό ελληνικό ζητούν να δουν, όταν επισκέπτονται τη χώρα μας και όχι τα φαστ φουντ ή τις παμπ στις παραλίες των νησιών μας. Εξάλλου με το μιμητισμό που μας διακρίνει έχουμε συχνά κάνει και δυσάρεστες εισαγωγές. Συνηθίσαμε τα ναρκωτικά, τη βία στα γήπεδα, το λεγόμενο «καμάκι» και τη γενικότερη χαλάρωση των ηθών.

            Κάποια μέρα συνεπώς θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να περιοριστεί, αν όχι να σταματήσει τελείως το ανησυχητικό αυτό  φαινόμενο της ξενομανίας. Το κράτος οφείλει να προβάλλει τα ελληνικά προϊόντα και το ελληνικό τρόπο ζωής και να δώσει κίνητρα για την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής προϊόντων, τα οποία σήμερα εισάγουμε. Πρέπει να αυξηθούν οι προδιαγραφές των ελληνικών ειδών αλλά και των παροχών όπως π.χ. στον τομέα της υγείας. Καλό θα ήταν επίσης να επιβάλλει την απόδοση στη νέα ελληνική των διαφημιστικών μηνυμάτων και επιγραφών και να συστήσει ειδικές επιτροπές για την απόδοση των ξένων όρων στα ελληνικά.

            Περισσότερο όμως από κάθε τι άλλο πρέπει ο καθένας να συνειδητοποιήσει ότι η στείρα ρηχή και άγονη μίμηση είναι χαρακτηριστικό πιθήκων και ένδειξη αβεβαιότητας, αδυναμίας και τεμπελιάς. Μόνο αν καταλάβουμε το παραπάνω, υπάρχει ελπίδα να ζήσουμε στην Ευρώπη ως σωστοί άνθρωποι και στην Ελλάδα ως γνήσιοι και αυθεντικοί Έλληνες.